Jack Absalom

 

 Ci którzy kończyli ośmio klasową szkołę podstawową mogą pamiętać serię "Bush Tucker Man". Jeśli lubiliście oglądać Lesa to powinna wam przypaść do gustu seria o survivalu (czy jak to zwał) i podróżowaniu po Australii którą prowadzi Jack Absalom. Nie ma skakania, biegania i jedzenia robali. Za to są konkretne porady jak poradzić sobie na australijskich pustkowiach. Niestety nie ma lekko i trzeba znać choć trochę angielski, ponieważ filmy dostępne są tylko w języku szekspira. Za to ci którzy rozumieją, docenią piękną wersję australijską angielskiego którą posługuje się Jack i jego sławetne "bloody". Poniżej playlista zawierająca 12 odcinków. Pierwszy odcinek może nie zachwycić, jeśli chodzi o porady survivalowe. Od drugiego jest lepiej. Jack Absalom wydał też książki w temacie "Safe Outback Travel" i " Outback Cooking In The Camp Oven"


https://www.youtube.com/watch?v=eSeFrPesX2I&list=PLhQF3saYF9UPyJ7dpl1Uqeq9cXRdXXZS4

 

 

 

 

 

 

Krzesiwo tradycyjne hiuczigane (火打ち金)

 W Japonii używano krzesiwa oprawionego w podstawowej wersji w drewno. W zależności od regionu występowały drobne różnice w wymowie. Możemy jednak przyjąć, że nazwa brzmi hiuczigane ( 火打ち金) po angielsku to będzie hiuchigane. Co znaczy mniej więcej sierp wybijający ogień. Razem z krzesiwem używano kwarcu bądź agatu.Nawet dziś  można kupić oryginał w Japonii bądź czasami znaleźć na Amazonie czy Ebayu. Takie krzesiwo tradycyjne czasami zwane traperskim bądź kowalskim można wykonać  dość łatwo (nie mówię oczywiście o kuciu i hartowaniu). Wystarczy kawałek rdzewnej stali wysoko hartowanej. Możemy wykorzystać kawałek pilnika do metalu, brzytwy, noża, brzeszczotu do metalu  itd. Takie krzesiwa też są w pełni historyczne. Ksiądz kluk pisał na przykład, że chłopi w Polsce do krzesania wykorzystywali połamane kosy. Przyjmując, że nie mamy starego pilnika to najtańszą opcją będzie wykonanie japońskiego krzesiwa hiuczigane (火打ち金) z jednostronnego brzeszczotu do metalu. Koszt oscyluje w granicach 2zł. Kupujemy tani brzeszczot, choćby z tego względu, że nie będzie on selektywnie hartowany, co znaczy, że grzbiet ma tą samą twardość co ostrze. Właśnie grzbietem będziemy krzesać. Do brzeszczotu dorabiamy rączkę.Najprościej jest ze świeżego zielonego drewna wystrugać zgrubnie kształt uchwytu i wbić brzeszczot. Jeśli uchwyt będzie dłuższy od brzeszczotu o kilka centymetrów z każdej strony to podczas wysychania nie powstaną duże pęknięcia.Wbijania tak dużej powierzchni w suche drewno nie wychodzi najlepiej, dlatego używamy świeżego drewna. Po przeschnięciu nadajemy uchwytowi ostateczny kształt. Można owinąć końcówki aby pęknięcia się nie powiększały. O tym jak używać krzesiwa pisałem TU .Pierwsze zdjęcie pokazuje oryginalne Japońskie krzesiwo (pochodzi z internetu). Drugie  i trzecie natomiast przedstawia krzesiwo które ja zrobiłem. Brzeszczot jest dość cienki co powoduję trochę szybsze zużywanie krzemienia niż przy używaniu kutego krzesiwa bądź kawałka pilnika.

 

 

 

Najlepsza strona o węzłach

Dzisiaj krótko, poniższa strona jest najlepszą stroną o węzłach jaką udało mi się wynaleźć w sieci. Strona jest po angielsku, w niczym to jednak nie przeszkadza jeśli  nie znamy języka Szekspira. Ponieważ strona opiera się na animacjach które przeprowadzą nas przez wszystkie etapy wiązania wybranego węzła.
ANIMATEDKNOTS
Jest też aplikacja na smartfona. Chociaż płatna, to warto o niej pomyśleć jeśli zabieramy smartfona w teren.

Android 

Windows

IOS, Mac

Dodatkowo kanał na youtube

Animatedknots youtube

Zagotować ekspresowo

Czasem chcę szybko zagotować kubek wody ale nie zawsze chcę rozpalać tradycyjne ognisko. Wtedy kopię dziurę wielkości mniej więcej 2-3 pięści. Palę drobnym chrustem nie grubszym niż średnica standardowego ołówka. Pozwala mi to zagotować 0,5l wody w kilka minut. Przy tego typu palenisku bardzo ważne  jest zapewnienie dopływu powietrza. Jeśli postawimy naczynie które przykryje większość otworu to ogień będzie się dusił.Lepiej położyć dwa grubsze patyki(nie zdążą się przepalić przed zagotowaniem wody) bądź kamienie w roli rusztu,  po rozpaleniu lepiej jest dorzucać sukcesywnie po jednym patyku niż garści. Powoduje to, że nie przydusza się ognia. Czego rezultatem jest szybsze doprowadzenie wody do wrzenia.


Zalety takiego rozwiązania:

- Krótki czas potrzebny na zagotowanie wody


- Szybkość i łatwość przygotowania paleniska. 

- Nie potrzebujemy dźwigać palników, kuchenek itp.


- Szybkość gaszenia i zatarcia śladów. Wystarczy przysypać wybraną ziemią.


- Mniejsze zagrożenie pożarowe niż standardowe ognisko.

-Niewielka ilość opału, wystarczy garść chrustu.

Wady:

- Jest to ciągle ognisko, nie do stosowania w parkach narodowych itp.

- Po obfitych opadach może chwilę zejść na znalezieniu i przygotowaniu opału.

-Okopcone garnki.