Siekiera w kagańcu nie gryzie.

Tylko człowiek z bardzo tępą siekierą jest niedbały przy jej odkładaniu . Kopnięcie ostrej siekiery jest jak dotknięcie ostrza brzytwy. Dlatego wyostrzona siekiera musi być przechowywana z zasłoniętym ostrzem:

1. Kiedy skończysz rąbać wbij siekierę w klocek albo kłodę, nigdy nie zostawiaj na ziemi lub opartej o coś ( nie zostawiaj wbitej na zbyt długo bo zacznie się „pocić” i stawać się tępa).


2. Siekiery o podwójnym ostrzu nigdy nie mogą zostawać wbite w klocku, ponieważ jedno z ostrz jest dalej niebezpieczne. Włóż głowicę pod kłodę albo najpierw nabij mały kawałek drewna na jedno  ostrze a później dopiero wbij w klocek.


3. Wewnątrz pomieszczenia jednoostrzową siekierę postaw w rogu ostrzem do środka. Dwuostrzowa powinna być też umieszczona w rogu tak aby każde z ostrz dotykało ściany.


4. Jeśli trzymasz dwuostrzową siekierę chwyć trzonek blisko głowicy i nieś z boku ciała jednym z ostrz skierowanym ku ziemi. Jednoostrzową chwyć tak samo ale ostrzem skierowanym od ciała. Jeśli się potkniesz odrzuć siekierę.


5. Nabierz „kagańcowych” przyzwyczajeń. Jeśli siekiera posiada pokrowiec to używaj go.

Ten fragment pochodzi z ksiązki „Woodsmanship” którą napisał  Bernard S. Mason.

 

Pomiar czasu do zachodu słońca.

Grafika pokazuje w jaki sposób jesteśmy w stanie zmierzyć czas do zachodu słońca lub od wschodu. Wyprostowujemy rękę przed sobą zginając jednocześnie dłoń do konta 90 stopni , chowamy kciuk. Jedna dłoń pomiędzy horyzontem a słońcem to około godziny do jego zachodu, dwie dłonie to dwie godziny, jeden palec to 15 minut. Tyle teorii, w praktyce powinno się poćwiczyć tą metodę, ponieważ dłoń dłoni nie równa, tak samo długość ręki czy szerokość palców. Można dojść do całkiem przyzwoitej dokładności. Z tym, że według moich zabaw  największą dokładność uda się uzyskać do około 2 godzin do zachodu lub od wchodu. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że w różnych miesiącach i szerokościach geograficznych może to wyglądać inaczej.

Autor grafiki zaginął w pomrokach internetu.

Survival in the Bush

To chyba pierwszy na świecie "survival show". Według mojej opinii dość ciekawy,mamy Indianina, lasy kanady i pokaz radzenia sobie w skrajnej sytuacji. Jedyne co śmierdzi na kilometr to sposób rozpalenia ognia bez zapałek, o ile istnieje taka technika i nazywa się  pług ogniowy(fire plow)  to w tym filmie jest wyraźnie zamarkowana. Co do łapania ryb, chciałbym kiedyś natrafić na takie miejsce gdzie tak łatwo można złapać szczupaka...

Survival in the Bush by Bernard Devlin, National Film Board of Canada

Coś się musi skończyć aby coś mogło się zacząć. Tak właśnie jest z tym blogiem. Stworzyłem witrynę internetową.Ten blog pozostanie ponieważ darzę go ogromnym sentymentem. Wszystkie nowości będą już lądowały na nowej stronie. Strona wymaga jeszcze kosmetycznych poprawek ponieważ to moja pierwsza witryna internetowa w życiu a web-mastering to nie moja bajka. Więc jak coś komuś nie działa jak należy albo macie pomysły co można zmienić to będę wdzięczny za sugestie. Link do strony : http://bushcraft24.pl/

Cesar Birch Bark Canoe

Piękne wideo, Kanada i budowanie canoe od podstaw przez Indianina.

Twoja siekiera twoim nożem.

 Twoja siekiera jest twoim nożem.

Umiejąc posługiwać się siekierę w lesie rzadko myślisz o nożu. Siekiera robi całą robotę od łupania kłód przez ostrzenie ołówka po sprawianie ryb. Zajmie się też każdym zgrubnym struganiem które musi być wykonane. Im więcej strugasz siekierą tym bardziej stajesz się pewny, że nóż staje się niepotrzebnym dodatkiem z wyjątkiem bardzo dokładnej pracy i nawet na to nie należy zbytnio odkładać siekiery na bok. Wszystko jest kwestią umiejętności. Oczywiście jeśli założymy, że siekiera jest odpowiednio ostra. Nie powinno być żadnej różnicy pomiędzy ostrością noża i siekiery. Dobrym chwytem do strugania dla podręcznej siekierki jest umieszczenie kciuka na obuchu jak na rysunku. Większą siekierę lepiej chwycić tak aby dwa palce leżały w poprzek ostrza. Ten chwyt jest używany też często dla podręcznych siekierek do bardzo dokładnej pracy. Chwyć pewnie siekierę aby mieć ją pod absolutną kontrolą. Jeśli to możliwe umieść kij na solidnym przedmiocie aby go ustabilizować. Trzymaj drugą rękę i nogi poza zasięgiem ostrza. Będziesz zdziwiony jakim dobrym strugiem i ośnikiem jest siekiera, jeśli będziesz trzymał ją tak jak na rysunku. Ale bądź ostrożny używając jej jako ośnika ponieważ strugasz do siebie. Strugaj krótkimi urywanymi ruchami i trzymaj mocno siekierę.



Tekst pochodzi z książki "Woodsmanship" Bernard S. Mason. Tłumaczenie własne.